De Argentijnse tango
Aan het eind van de 19e eeuw was de tango zowel in Buenos Aires in Argentinië als in Montevideo in Uruguay erg geliefd. De nakomelingen van de slaven dansten met de seizoenarbeiders en immigranten uit Europa. Ook de Zuid-Amerikaanse cowboys, de gauchos, trokken vaak naar deze steden om te werken en om plezier te maken.
De nieuwe pasjes
De mensen gingen naar cafés, bordelen of zaaltjes om te drinken en te dansen en het kon ook zomaar gebeuren dat men gewoon op straat de tango danste. De mannen waren vaak diegene de danspassen bedachten en dit samen met een partner uitprobeerden. Deze stijlen noemden ze de canyengue of orillero stijl. Meer dan twee muzikanten waren er niet nodig; iemand met een gitaar en iemand met een fluit of viool was meestal wel voldoende. Het dansen was een vurige happening die ook zomaar kon uitlopen op ruzie, waarbij soms zelfs messen werden getrokken.
Iedere avond dansen
Aan het begin van de 20ste eeuw won de dans steeds meer aan populariteit. Er kwamen meer dansgelegenheden en de begeleidende bands werden uitgebreider en professioneler. De muziek was altijd live wanneer er gedanst werd. Iedere avond waren er in Buenos Aires wel ergens één of meerdere plekken te vinden waar je kon dansen. Er moesten daarom ook steeds meer orkesten komen. In die tijd ontstond ook de bandoneon en het orquesta tipica. De bandoneon maakte het eenvoudiger om boven het geluid van de mensen uit te komen, elektronische versterking bestond namelijk in die tijd nog niet. De komst van de radio maakte de tango nog populairder. Tussen 1930 en 1950 leek het er wel op dat iedere inwoner van Buenos Aires de tango danste. Iedereen ging minimaal één keer per week dansen.
Een gekuiste versie
In Europa had de Argentijnse tango in eerste instantie nog wel behoorlijk wat tegenstanders. Veel mensen vonden het een vulgaire en ordinaire dans. Zeker de Franse bisschoppen waren helemaal niet over deze dans te spreken, maar ook de hogere laag van de bevolking waaronder artsen vonden de tango maar niets. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat er een meer gekuiste versie ontstond. Hierdoor is ook de ballroom tango ontstaan. Vandaag de dag worden er zelfs speciale tango-events gehouden, zoals het grote internationale festival Tangomagia.