Behalve in Argentinië en Uruguay kwamen er later ook vanuit andere landen speciale tango stijlen, bijvoorbeeld uit Cuba en Spanje. In deze landen bestond al een dans met de naam menuet, die bepaalde overeenkomsten met de tango vertoonde. De vorm die in Spanje ontstond werd ook wel de flamenco-tango genoemd.

Dansende mannen

Niet alleen de Afrikaanse ritmes zorgen dat de tango een dans vol passie is. Ook de danspassen spelen hierin een rol. In het begin van de 20ste eeuw stond tangomuziek nog symbool voor de ‘foute laag’ van de bevolking. Vooral gangster en misdadigers kwamen namelijk in de kroegen waar de tango werd gedanst en gespeeld. Er waren in 1914 in sommige steden meer mannen dan vrouwen en het waren dan ook vooral de mannen die de tango dansten en nieuwe pasjes bedachten. Ook was het voor veel mannen een manier om hun emoties en agressieve gevoelens kwijt te raken.

Een allesverslindende overheerser

De bevolking uit de hogere kringen deed vaak minachtend over de muziek en de dans. Guiraldes schreef in zijn gedicht ‘Tango’ dat de tango een allesverslindende overheerser was, welke angstvallig zijn macht bewaakt over vrouwen die zich onderdanig hebben over gegeven als gehoorzame beesten. Na dit gedicht werd de nieuwsgierigheid toch gewekt en werd de tango steeds populairder.

Een sensueel verlangen

Eigenlijk kunnen we er ook niet om heen. Er zijn weinig dansen in de wereld waar de passie zo vanaf straalt als de Argentijnse tango. Als je kijkt naar twee mensen die een tango dansen zie je een verhaal dat een sensueel verlangen laat zien tussen de twee danspartners. Natuurlijk hoeft dit in de werkelijkheid niet zo te zijn, maar dit is wat de dans uitstraalt.